
Sami dilleri nelerdir, sami dillerinin özellikleri
SAMİ DİLLERİ (Edebiyat)
Hami-Sami Dil Ailesinin geniş bölümünü kapsayan İbrani ve Arap dilleridir. Kuzey Sami dalında, ölü dil olan Akadça ve Babilce vardır. Ayrıca Kenan Dili öbeği, günümüzdeki İsrail ibranicesi dışında, tümü ölü olan Kenan, Ugaritce, Eski Ibranice, Mobite’yi kapsar. Amorite Dili öbeğinde, eski ve yeni Amoritçe bulunur. Aramca Dili öbeğinde ise, Mandaca ve Yeni Aramca lehçeleri dışında kalan, Eski Suriye dili, Juda Arama, Talmodca, Palmyrene ve Samariye gibi ölü diller vardır.
Sami Dilleri’nin ikinci dalını Arap Dili oluşturur ve kendi içinde üç öbeğe ayrılır:
1-Kuzey arapça; Eski Arapça, Klasik Arapça, Cezayir-Tunus Lehçesi, Mısır-Sudan Lehçesi, Maita Lehçesi, Irak Lehçesi. Suriye Lehçesi, Mağribi.
2-Güney Arapça; Minea ve Seba Dilleri, Güney Arap Dilleri.
3-Etiyopya Dili; Dicie Lehçesi, Afımarca, Agroba, Gafat, Harari, Gurafa Lehçesi, Çok eski bir dil olan Sami Dilleri, MÖ. IV. bin yıllarına dek uzanır. İslamiyet’le birlikte tüm Kuzey Afrika ve Ortadoğu’ya yayılan bu diller, Farsça ve Türkçe’yi de etkiledi. Hint-Avrupa ve Ural-Altay dil ailelerinden oldukça farklı bir dilbilgisi ve fonetiği vardır.
Bugünkü Sami yazısının ilk örnekleri, MÖ II. bin yılında Kenan diliyle, Aramca tarafından geliştirildi. Zengin bir edebiyat dili olması ve giderek lehçelere ayrılması İslamiyet’in yükselişiyle başladı.
Hemen Yorum Yaz