Aşağıda bir fidanın ağaç olmasını kendi ağzından anlatan hikaye kısaca olarak ele alacağız.
Bir çocuğun elindeydim. Beni avuçladı ve babasına koşarak işte artık elimde dedi. Babası güler yüze aferin dedikten sonra beni eline aldı ve köklerime doğru gözlerini dikti. Gayet sağlıklı olduğumu söyledi. Biraz sonra bir miktar su ile toprağı biraz kazıp beni toprağa koydular. Üzerime su döktüler. Bu su bana can suyu gibi geldi.
Güneş açınca kendimi çok iyi hissediyordum. Bütün her yerim kıpır kıpır oluyordu. Bazen rüzgar esiyordu ama duymuyordum. Biraz zaman sonra toprağın üstüne çıktığımın farkına vardım. Etrafıma baktığımda birçok ağaç vardı. Güneş bütün gövdemde dolaşıyordu. Büyüdüğümü hissediyordum.
Sanırım bahar ayıydı. Bir yağmur yağıyor bir güneş açıyordu. Toprak suyla temas ettiğinde hava kabarcıkları da çıkıyordu. Su köklerime doğru iniyordu. Daha çok yukarıya doğru esnemek istiyordum. Sanırım büyüme ve gelişme işleri yavaş yavaş hız kazanıyordu. Etrafımdaki ağaçlar kadar boyum vardı. Gövdem genişlemişti. Kendimi iyi hissediyor ve yapraklarımı rüzgara bırakıyordum.
Yapraklarım yeşildi, etrafa güzel kokular veren çiçeklerim tomurcuklanıyordu. Meyve veren dallarım vardı. Artık çok mutluydum. Ben de artık bir ağaç olarak meyve vermeye ve etrafa güzel kokular yaymaya başlamıştım. Doğayı temizliyor ve çevre için elimden geleni yapıyordum.
Bir Fidanın Ağaç Olmasını Kendi Ağzından Anlatan Hikaye Hakkında Yorumlarınızı Aşağıdan Hemen Yazabilirsiniz.
Hemen Yorum Yaz