Mannerism İle İlgili Cümleler İngilizce Cümle İçinde Kullanımı

Mannerism İle İlgili Cümleler İngilizce Cümle İçinde Kullanımı

Mannerism Nedir?

Mannerism, 16. yüzyıl İtalya’sında Rönesans’ın hemen ardından ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Bu akım, Rönesans’ın idealize edilmiş doğal tarzını aşırıya kaçarak, karmaşık ve yapay bir stil oluşturmuştur. Mannerist sanatçılar, eserlerinde gerçekliğin yerine hayal gücünü ve estetiği tercih etmişlerdir.

1. The painting’s exaggerated poses and distorted proportions were characteristic of mannerism. (Bu resmin abartılı duruşları ve çarpık oranları, mannerizmin özellikleriydi.)
2. Mannerism rejected the classical rules of proportion and perspective. (Mannerizm, oran ve perspektifin klasik kurallarını reddetti.)
3. The sculptor’s exaggerated facial features were a hallmark of mannerism. (Heykeltıraşın abartılı yüz özellikleri, mannerizmin bir imzasıydı.)
4. Mannerism was characterized by its use of artificial and complex forms. (Mannerizm, yapay ve karmaşık formların kullanımıyla karakterize edildi.)
5. The painting’s ornate details and exaggerated style were indicative of mannerism. (Resmin süslü detayları ve abartılı tarzı, mannerizmi işaret ediyordu.)
6. Mannerist artists often depicted elongated and contorted figures in their works. (Mannerist sanatçılar genellikle eserlerinde uzun ve bükülmüş figürler tasvir ettiler.)
7. The painting’s use of vivid colors and exaggerated lighting was a hallmark of mannerism. (Resmin canlı renklerin ve abartılı aydınlatmanın kullanımı, mannerizmin bir imzasıydı.)
8. Mannerism favored complexity and decoration over simplicity and realism. (Mannerizm, basitlik ve gerçekçilik yerine karmaşıklık ve dekorasyonu tercih etti.)
9. The sculpture’s distorted forms and exaggerated features were typical of mannerism. (Heykelin çarpık formları ve abartılı özellikleri, mannerizmin tipik örneklerindendi.)
10. Mannerist paintings often featured unusual and unsettling compositions. (Mannerist resimler genellikle alışılmadık ve huzursuz edici kompozisyonlar içeriyordu.)
11. Mannerism valued style over substance, often sacrificing meaning for aesthetics. (Mannerizm, estetiğe anlamdan daha çok önem verdi ve sık sık anlamı estetiğe feda etti.)
12. The painting’s distorted perspective and jarring angles were characteristic of mannerism. (Resmin çarpık perspektifi ve sarsıcı açıları, mannerizmin özellikleriydi.)
13. Mannerist art often featured complex and elaborate decorative elements. (Mannerist sanat genellikle karmaşık ve ayrıntılı dekoratif unsurlar içeriyordu.)
14. Mannerism rejected the naturalistic and harmonious style of the Renaissance. (Mannerizm, Rönesans’ın

doğal ve uyumlu tarzını reddetti.)
15. The painting’s use of exaggerated foreshortening was typical of mannerism. (Resmin abartılı perspektif kullanımı, mannerizmin tipik örneklerindendi.)

16. Mannerist artists often emphasized the emotional and psychological aspects of their subjects. (Mannerist sanatçılar genellikle konularının duygusal ve psikolojik yönlerini vurguladılar.)
17. The sculpture’s elongated limbs and exaggerated musculature were hallmarks of mannerism. (Heykelin uzun bacakları ve abartılı kasları, mannerizmin imzalarıydı.)
18. Mannerist paintings often featured complex allegories and symbolism. (Mannerist resimler genellikle karmaşık alegoriler ve semboller içeriyordu.)
19. Mannerism was characterized by its rejection of the classical ideals of beauty and proportion. (Mannerizm, güzellik ve oranın klasik ideallerini reddetmesiyle karakterize edildi.)
20. The painting’s use of distorted and exaggerated forms created a sense of unease, which was typical of mannerism. (Resmin çarpık ve abartılı formların kullanımı, mannerizmin tipik bir şekilde huzursuzluk yarattı.)