Keme (Domalan) Mantarı Nasıl Bulunur Özellikleri

Domalan, Keme mantarı olarak da bilinir, Ascomycetes sınıfının Tuberales takımının Tuber cinsinden, toprak altında yetişen yumru biçimindeki yenebilir mantar türlerinin ortak adı. Özellikle ılıman bölgelerde doğal olarak yetişen bu mantarlar, eski çağlardan beri sevilen bir yiyecektir. Türlerin boyutları nohut büyüklüğünden portakal büyüklüğüne kadar değişir.

Genç mantarların içi beyazımsı ve homojendir; yaşlandıkça damarlanıp esmerleşir. Seyrek ormanlarda ve kireçli topraklarda iyi büyüyen bu çürükçül mantarlar, genellikle ağaç kökleriyle ortak yaşar. Tuber türlerinin, spor keselerinde (ask) taşman ve sayıları bir ile dört arasında değişen büyük sporlan vardır; bunlar 1701-11’de Fransız botanikçi Joseph Pitton de Tournefort tarafından tanımlanan ilk askosporlardır. Keme Domalan Mantarı Nasıl Bulunur Özellikleri hakkında bilgi.

Yaklaşık 15. yüzyılın sonlarından bu yana Fransız mutfağında önemli bir yeri olan ve perigord adıyla bilinen T. melanosporum, düzgün olmayan yuvarlak biçimli, çökük tepeli, belirgin ve hoş kokulu bir mantardır. Kahverengi ya da kara, siğilli bir kabukla örtülü olan iç bölümü etli, beyaz ve hafif damarlıdır; olgunlaştıkça etli bölüm koyu griye, damarlar da siyaha döner. Perigord bölgesi ve Vaucluse ili (departement) Fransa’daki başlıca domalan alanlarıdır. Toplanan mantarların yaklaşık üçte birini ihraç eden Fransız Hükümeti, geniş ve verimsiz arazileri ağaçlandırarak (özellikle meşe ağaçları) domalan alanlarını artırma yoluna gitmiştir.

Toprağın altında, genellikle 30 cm’den daha derinde oluşan domalanların yerini saptamak oldukça güçtür. Çok derinde olmadıkları zaman, biraz olgunlaşınca toprağı çatlattıkları için deneyimli toplayıcılar kolayca bulabilir. Aynca, sabah ve akşam saatlerinde bu mantarların bulunduğu yerlerin üstünde uçuşan küçük sarı sinek bulutları, domalanların yerini belli eder. Bazı toplayıcılar ise mantarları kokusundan bulacak kadar duyarlıdır. Gene de, kendiliğinden yetişen domalanların yerini bulabilmek için eğitilmiş domuz ve köpeklerden yararlanılır. Domalanın insan eliyle ve büyük çapta üretimi oldukça güçtür. Kireçli toprak kazılır, kazılan yerlere meşe fideleri dikilir. Başka domalan alanlarından getirilen toprak yayıldıktan sonra sürülür, tırmıklanır ve kendi haline bırakılır. Üç yıl sonra otlar ve öteki döküntüler temizlenir, ağaçlar budanır. Domalanlar ancak 5 yıl sonra toplanacak büyüklüğe ulaşırsa da, 8-10 yıl geçmeden pek kar getirmez. En bol ürün 5-25 yıl arasında alınır.

T. aestivum türü daha çok kayın ormanlarında bulunur. Mavimsi siyah renkli ve kalın siğilli bir kabukla örtülü olan bu mantar yuvarlak biçimlidir. Önceleri beyaz olan eti daha sonra sarı, giderek beyaz damarlı kahverengi bir görünüm alır. Türkiye’de de Orta ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde yetişen domalan, bu yörelerde besin olarak tüketilir.

Dombes, Fransa’nın ortadoğu kesiminde tarihsel bölge. Eskiden bağımsız bir belediye iken, bugün Ain iline (departement) bağlanmıştır. 1032’den önce Arles Krallığı’ nın bir parçasıydı; bu tarihte krallık Kutsal Roma-Germen imparatoru II. Konrad’ın egemenliğine girdi ve bölgede otorite fiilen yerel beylerin eline geçti. 1378’den sonra kâğıt üzerinde Fransa kralının otoritesi altında olan Dombes, gerçekte Bourbon hanedanınca bağımsız bir prenslik olarak yönetilmekteydi. 1523’te Fransa kralı I. François tarafından ele geçirildi; daha sonra 1561’de Bourbon-Montpensier hanedanına geri verildiyse de, 1762’de yeniden Fransız tahtının yönetimine girdi.

6 yorum

mustafa için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

Adını veya rumuzunu yazabilirsin.