Bakır nefesli çalgılar, müzikte genellikle bakırdan ya da başka bir madenden yapılmış nefesli çalgılardır. Eskiden ağaç ya da boynuzdan yapılan bu çalgılarda, çalanın dudaklarını kadeh ya da huni biçimli ağızlığa bastırarak titreştirmesi, hava sütununda ilk titreşimi sağlar. Bu nedenle “dudak titreştirimli çalgı” daha kesin bir tanımdır. Etnologlar bu sınıftaki bütün çalgılara boru demeyi yeğlerler. Ama hayvan boynuzundan yapılmış bu tür çalgılara boynuz da (korno) denir.
Silindir ya da koni biçiminde bir borudan oluşan dudak titreştirimli bir çalgı, yalnızca tek bir temel sesi, kuvvetle üflendiğinde de doğal armonik dizi seslerini çıkarır (örn. temel ses do ise: do-sol-do’-mV-soV- sib’ [yaklaşık perde] -do” -re” -mi” vb). Modern bakır nefesli çalgıların çoğunda, boru boyunu değiştiren bir piston ya da bir sürgü donanımı vardır. Bu donanım çalgıcılara, her birinin kendine özgü armonik dizileriyle birlikte birkaç temel sesi çıkarma olanağını verir; bunun sonucu tam bir kromatik dizi (12 ses) elde edilir. Bütün nefesli çalgılar gibi, bakır nefesliler de aerofon sınıfına girer. Bakır nefesli çalgılar hakkında bilgi verdik.
pek beğenmedim çünkü işime yarayacak bişey bulamadım ama yine de teşekkür ederim :))