Osmanlı Devletinin İlk Anayasası Hakkında Bilgi Kısaca
23 Aralık 1876 tarihinde yürürlüğe girmiş olan ilk Osmanlı Anayasası temel kanun yani Kanun-i Esasi adını taşımaktaydı. Bu anayasa bir halk hareketi sonucu değil, Genç Osmanlılar adındaki entelektüel bir kesimin padişah üzerindeki etkisi sonucu oluşmuştur.
Bu anayasaya göre egemenlik kayıtsız ve şartsız olarak Osmanlı Hanedanına ait idi ve padişah kutsal bir kişiliğe sahipti. Yargı bağımsız sayılabilirdi ancak yasama ve yürütme güçleri kesinlikle padişahın çatısı altında toplanmaktaydı. Yargı bağımsız olsa da af hakkı tanıyabilecek tek kişi yine padişahtı. Toplantı yapma, siyasi parti kurma ve dernek kurma özgürlüklerinden söz edilemezdi ancak bunlar dışındaki tüm temel haklar Osmanlı Halkına verilmişti. Buna rağmen bu haklar yasa ile sınırlandırılabiliyordu ve bunun bir derecesi yoktu. Bu sebeple bu temel haklar her zaman tehdit altındaydı. Güvencesi olmayan bunun gibi haklar mevcuttu ancak can, mal, ırz, konut dokunulmazlıkları kanun tarafından güvence altına alınmış gibi gözüküyordu. Ancak padişah devlete zararı olduğu kanısına varırsa herhangi bir kişiyi yurt dışına sürebilmekteydi ve bu sebeple yargının bağımsızlığı ve güvencesi de yaralıydı.
Osmanlıların ilk anayasası hakkında sorularınızı aşağıdan hemen yöneltebilirsiniz.
Hemen Yorum Yaz