Kurrâ Ne Demek

Kurrâ Ne Demek, Kurrâ Nedir Kime Denir

Kurrâ (Arapçada “okuyanlar”), tekil kâri, Kuran’ı okumanın kurallarında uzmanlaş­mış kıraat bilginleri demektir. İslam öncesinde şiirlerin bellekte saklanarak aktarılması gibi Hz. Muhammed’e inen âyetler de önceleri sahabelerce (peygamberin yakın arkadaşla­rı) ezberlenirdi (hıfz). Kuran’ın bugünkü yazılı biçimini almasından sonra da Müslümanlar arasında hıfz geleneği yaygınlığını korudu. Din bilginleri, Kuran’daki sözcük­lerin doğru okunuşlarını ve ilk dönemlerde­ki Arapça yazımın yetersizliğinden doğan anlam belirsizliklerini açıklığa kavuşturmak için sık sık kârilere başvururlardı. Böylece kâriler Arapça dilbilgisi ile dilbilim ilkeleri­nin tanımlanmasına önemli katkılarda bulundular.

9. yüzyıla gelindiğinde artık bir uzmanlar zümresi oluşturan çok sayıda kâri, araların­da küçük farklar bulunan çok çeşitli okuma biçimleri geliştirdiler. Bunun sonucunda Abbasi halifesi Kahir (hd 932-934) döne­minde yedi kârinin okuyuş biçimlerinin Hz. Muhammed’e dayandığı kabul edildi (Kıra- at-ı seb’a). Sonradan üç kârinin daha oku­yuş biçimi bunlara eklendi (kıraat-ı aşere). 7. yüzyılda kâriler, Hz. Ali’yle Muaviye 657’de Sıffin’de (bak. Sıffin Savaşı) karşı karşıya geldiğinde Hz. Ali’yi hakeme baş­vurmaya zorlayacak kadar etkiliydi. 9. yüz­yıl başlannda Bağdat’ta, kârilerin seçtiği, başlarında şeyhü’l-kurrânın bulunduğu bir kurrâ birliği vardı.