Anabaptist Ne Demek – Anabaptistler Kimdir

Anabaptistler Kimdir Hakkında Bilgi, Anabaptist Ne Demek

Anabaptistler, yeniden vaftizciler olarak da bilinir, 16. yüzyıl Reform hareketi içinde gelişen köktenci akımın üyeleri. Anabaptizmin ayırt edici ilkesi yetişkin vaftizidir. Hareketin yayılmaya başladığı yıllarda bu inancı benimseyenler ölümle cezalandırılmak pahasına ikinci kez vaftiz olmuşlardır. Ama çocuk vaftizlerini kâfirle­re özgü bir biçimsellik olarak görüp reddet­tikleri için, kendilerine “yeniden vaftizci” denmesine karşı çıkmışlardır. Onlara göre, kişinin günahlarını itiraf edip inançlarım dile getirebileceği bir yaşta yapılan vaftiz tek ve gerçek vaftizdir, isviçreli Reformcu Huldrych Zvvingli gibi Anabaptistler de çocukların iyi ve kötüyü ayırt edene değin günahlarından dolayı cezalandırılamayacağını savundular. Bu nedenle, ancak belirli bir yaştan sonra ve kendi özgür iradeleri doğrultusunda tövbe edip vaftiz olabileceklerini ileri sürdüler.

Anabaptistler, kurtarılmışlar cemaati ola­rak gördükleri kilisenin, varlık nedeninin yalnızca günahkârları cezalandırmak oldu­ğuna inandıkları devletten ayrılması gerektiğini savunuyorlardı. Büyük çoğunluğu da haklı bir savaşta ya da toplum düzeninin oluşturulmasında Hıristiyanların silah kul­lanmalarına karşıydı. Mahkemelerde yemin etmeyi de reddeden Anabaptistlerin binler­cesi inançları yüzünden idam edildi.

Anabaptistlerin amacı ortaçağ kilisesini yenileştirmek değil, ilkel kilisenin kurumla­rını ve ruhunu diriltmekti. Yeni doğacak bir çağın eşiğinde yaşadıklarına inanan, önder­lerini peygamber ve havariler gibi gören Anabaptistler, kilise yöneticilerine inançla­rının hesabını vermeye her an hazırdılar. Kendi çektiklerini Hıristiyanlığın ilk 300 yılında kıyıma uğrayanların açılarıyla özdeş­leştiriyorlardı.

Anabaptist hareket Zwingli’nin yöneticile­re boyun eğer görünmesine ve kilisenin baştan sona yenilenmesi için hızla harekete geçme konusundaki isteksizliğine isyan eden bir grup genç aydın tarafından Zü­rich’te başlatıldı. Soylu bir aileden gelen ve çok iyi bir eğitim görmüş olan hümanist Konrad Grebel önderlerinden biriydi. İlk yetişkin vaftizleri, 1525’in başında, Zürich’ in dışında Zollikon’da yapıldı ve kısa za­manda bir kitle hareketine dönüştü. Michael Sattler’in önderliğinde hazırlanan yedi maddelik Schleitheim İtikadnamesi’yle (1527) İsviçre Anabaptistlerine özgü inanç­ların önemlileri ortaya kondu.

Anabaptist önderlerin sert ve uzlaşmaz tutumlarıyla öğretilerinin içerdiği devrimci öğeler bir kentten öbürüne sürülmelerine neden oldu. Bu da, özünde bir misyoner hareketi olan Anabaptizmin hızla yayılma­sına, yöneticilerin ise sert önlemler alması­na yol açtı. İlk Anabaptist önderlerin çoğu hapiste öldü ya da idam edildi.

Thomas Müntzer, Anabaptistlerin yeni bir çağın başında yaşadıklarını vurgulayanlar arasındaydı. 1525 ayaklanmasında Thüringen köylülerine önderlik ettikten sonra idam edildi. 1527’de Augsburg’da hapiste ölen yandaşı Hans Hut, Güney Almanya’ mn önde gelen köktenci Reformcuların- dandı.

Moravya’nın Nicholsburg kentindeki Ana­baptist önderlerden Balthasar Hubmaier 1528’de Viyana da idam edildi. Bazı yöneti­cilerin yeni yerleşimleri özendirdiği Moravya’ya çok sayıda Anabaptistin yerleşmesi, burada Kudüs’teki ilkel kilisenin malların ortak kullanımı ilkesini örnek alan yeni bir Anabaptist akımın doğmasına yol açtı. Jakob Hutter’in önderliğinde kolektivist ya­şam süren bu Anabaptistler kendilerine Hutterci Kardeşler adını verdiler. Günümü­ze değin varlığım korumuş olan Hutterci gruplardan bazıları bugün ABD’nin güne­yinde ve Kanada’da yaşamaktadır. 60-150 kişilik koloniler halinde ortak çiftlikler (.Bruderhof) işleten bu gruplar Kadim Amish’ler gibi dışlarındaki toplumdan uzak yaşar ve siyasetle uğraşmazlar. Çocuklar 14 yaşma (ya da eyalet yönetimince belirlenen yaşa) değin koloni içinde eğitilirler.

Anabaptistlerin Hollanda’daki misyoneri Melchior Hofmann çok sayıda yandaş top­ladı. Dünyadaki düzenin yakında son bula­cağı ve Strasbourg’da yeni bir çağın başlayacağı yolunda vaazlar veren Hofmann 1533’te Strasbourg’da hapse atıldı ve yakla­şık 1543’te öldü.

Hofmann’m yandaşlarından bazıları Hol­landalı Jan Mathijs (ö. 1534) ile Leidenli Jan Beuckelson’un (ö. 1535) etkisi altına girdi. Bu iki önder birçok mülteciyle birlik­te 1534’te Vestfalya’daki Münster kentine yerleşti. Kenti denetimlerine aldıktan sonra çokeşliliğe yer veren, kolektivist bir dinsel düzen kurdular. Alman prenslerinin topladığı ordu kenti ele geçirdi (1535) ve Ana­baptist önderler işkenceyle öldürüldüler.

Çağdaş tarihçiler Münster olayını Anabap­tist hareketten bir kopma olarak değerlendi­rirler. Bu olayı izleyen yıllarda klasik Pro­testan gruplarıyla Katolikler, savaşçı azınlıkla barışsever çoğunluk arasında hiçbir ayrım gözetmeksizin, bütün Avrupa’da Anabaptistlere uyguladıkları baskıyı artırdı­lar. Hollanda’daki ve Kuzey Almanya’daki barışsever Anabaptistler, eski rahip Menno Simons ile yardımcısı Dirk Philips’in önder­liğinde ayaklandılar. Yandaşları, Mennonitler adı altında varlıklarını sürdürdüler. Anabaptistler hakkında bilgiler verdik.